Wyniki analizy poziomów antygenów w osoczu u dzieci z Meningococcus Sepsis w dniu po rozpoczęciu leczenia i kontroli. Stężenie antygenu trombomoduliny w osoczu było istotnie wyższe u wszystkich pacjentów z chorobą meningokokową w dniu po rozpoczęciu leczenia niż w grupie kontrolnej (P = 0,002). Poziomy powróciły do normy od sześciu do ośmiu tygodni później. Poziom antygenu trombomoduliny korelował z nasileniem choroby (Tabela 1). Stężenie antygenu receptora białkowego C w śródbłonku w osoczu u dzieci z umiarkowaną chorobą nie różniło się istotnie od tych u dzieci lub dorosłych, którzy służyli jako grupa kontrolna (odpowiednio P = 0,35 i P = 0,30). Poziomy antygenów białka C, białka S i antytrombiny w osoczu również były niskie w dniu (P <0,001, P = 0,004 i P = 0,01, odpowiednio dla porównania z poziomami w kontrolach). Aktywację krzepnięcia potwierdzono przez wykrycie wysokich poziomów kompleksów trombina-antytrombina w dniu 1. Aktywowane białko C w osoczu
W dniu po rozpoczęciu leczenia 11 z 14 pacjentów miało niewykrywalny poziom aktywowanego białka C w osoczu (dolna granica wykrywalności, 3 ng na mililitr). W dniach 2, 3 i 4 aktywowane białko C było niewykrywalne u wszystkich 14 pacjentów. Dwóch pacjentów otrzymywało nieaktywowany koncentrat białka C (50 IU na kilogram masy ciała co osiem godzin) w dniach 1, 2 i 3, chociaż najniższe poziomy (mierzone bezpośrednio przed infuzją) i poziomy szczytowe (mierzone godzinę po infuzji) Antygen białka C znajdował się w normalnym zakresie, nie wykryto aktywowanego białka C. Aby upewnić się, że te obserwacje nie były spowodowane obecnością inhibitora osocza, w oddzielnych doświadczeniach próbki osocza od pacjentów z posocznicą meningokokową przed testem poddano działaniu egzogennego aktywowanego białka C. W tych doświadczeniach odzyskano 80 do 90 procent oczekiwanej funkcji dodanego aktywowanego białka C (dane nie pokazane).
Dyskusja
Kontrola zakrzepicy wewnątrznaczyniowej zależy od starannie wyregulowanej równowagi mechanizmów prozakrzepowych i przeciwzakrzepowych zarówno na ścianie naczynia, jak i w krążeniu. Ze względu na trudności w badaniu śródbłonka naczyniowego, większość informacji o zmianach w śródbłonkowych szlakach tromboregulacyjnych wywnioskowano z badań in vitro. Przeanalizowaliśmy ważne regulatory procesu krzepnięcia zarówno w śródbłonku naczyniowym, jak i w osoczu dzieci z ostrą sepsą meningokokową. Wyniki pokazują upośledzenie szlaku antykoagulacyjnego opartego na śródbłonku in vivo.
Stwierdziliśmy wyraźne zmniejszenie ekspresji trombomoduliny i śródbłonkowego receptora białka C na śródbłonku zarówno zakrzepowych, jak i niezakrzepniętych naczyń skórnych u dzieci z wczesną chorobą meningokokową. Badania ultrastrukturalne wykazały, że tego zmniejszenia nie można wyjaśnić po prostu utratą komórek śródbłonka. Stwierdzenie, że poziomy aktywowanego białka C w osoczu były niskie lub niewykrywalne u dzieci z posocznicą meningokokową, jak również niepowodzenie wzrostu aktywowanych białek C po podaniu nieaktywowanego koncentratu białka C (u dwóch pacjentów) sugerują, że zmniejszenie śródbłonkowa ekspresja trombomoduliny i śródbłonkowego receptora białkowego C powoduje upośledzenie aktywacji białka C
[więcej w: szczepionka rekombinowana, cad kardiologia, pou u laryngologa ]
[podobne: gastromed garwolin, hipoglikemia noworodka, gastrolog garwolin ]
