Fałszywie dodatnia stopa (wynik dodatni przy braku jakiejkolwiek neoplazji) wynosiła 6,2 procent. Dodatnia wartość predykcyjna testu (prawdopodobieństwo, że osoba z pozytywnym wynikiem testu wysunęła się na nowotwór) wynosiła 39,7 procent, a ujemna wartość predykcyjna (prawdopodobieństwo, że osoba z ujemnym wynikiem testu nie ma zaawansowanej neoplazji) wynosiła 87,8 procent. W porównaniu z badanymi z wynikiem ujemnym, u osób z dodatnim wynikiem testu wystąpiło istotne ryzyko wystąpienia zaawansowanej neoplazji (ryzyko względne, 3,47, przedział ufności 95%, 2,76 do 4,35). Wynik testu był dodatni u 24,2% osób z zaawansowaną zaawansowaną neoplazją oraz u 23,3% osób z proksymalną zaawansowaną neoplazją. Istniało silne powiązanie między liczbą kart z wynikami pozytywnymi a prawdopodobieństwem zaawansowanej neoplazji (p <0,001) (tabela 2). Tabela 3. Tabela 3. Wrażliwość programów badań przesiewowych i liczba procedur endoskopowych w badaniach z 2885 osób. Tabela 3 przedstawia czułość diagnostyczną jednorazowego badania przesiewowego za pomocą samej sigmoidoskopii, badania w kierunku utajonego oka w kale lub testy łączone. Założono, że jeśli sigmoidoskopia wykryje gruczolaka lub jeśli badanie krwi utajonej w kale będzie dodatnie, pacjent będzie poddany kolonoskopii. Jeśli wykonano samą sigmoidoskopię, całkowita liczba badań endoskopowych (sigmoidoskopia plus kolonoskopia) w naszej populacji 2885 osób wynosiłaby 3451, wskaźnik wykrycia zaawansowanej neoplazji wynosiłby 70,3% (przedział ufności 95%, 65,2 do 75,4), oraz liczba badań kolonoskopowych potrzebnych do identyfikacji pacjenta z zaawansowaną neoplazją wynosiłaby 2,6. Jeśli badanie krwi utajonej w kale przeprowadzono samodzielnie, całkowita liczba badań endoskopowych wynosiłaby 239, wskaźnik wykrycia zaawansowanej neoplazji wynosiłby 23,9 procent, a liczba badań kolonoskopowych potrzebnych do wykrycia zaawansowanej neoplazji u jednego pacjenta wynosiłaby 3,3 . Połączone badanie przesiewowe z okulistycznym badaniem krwi i sigmoidoskopią pozwoli zidentyfikować 75,8 procent osób z zaawansowaną neoplazją (95 procent przedziału ufności, 71,0 do 80,6), niewielki i statystycznie nieistotny wzrost szybkości wykrywania w porównaniu z samą sigmoidoskopią. Spośród wszystkich pacjentów z proksymalną zaawansowaną neoplazją, łączone badanie identyfikuje 76 na 150 pacjentów (50,7 procent).
Tabela 3 pokazuje również wpływ kolejności badań w połączonym badaniu przesiewowym. Analiza zakładała, że jeśli pierwszy test miałby wynik pozytywny, wykonano by kolonoskopię, a drugi test nie zostałby przeprowadzony. Stwierdziliśmy, że kiedy badani przechodzili najpierw badanie krwi utajonej w kale, wykonano mniej endoskopowych zabiegów endoskopowych (sigmoidoskopii i kolonoskopii) niż w przypadku pierwszego badania sigmoidoskopowego (badania endoskopowe 3365 vs. 3604). Dodanie okulistycznego badania krwi kałowej do sigmoidoskopii nieznacznie zmniejszyło całkowitą liczbę endoskopii w porównaniu z samą sigmoidoskopią (badania 3365 vs. 3451).
Tabela 4. Tabela 4. Relacja między wiekiem a prawdopodobieństwem pozytywnych testów przesiewowych. Czułość programów badań przesiewowych została oceniona w odniesieniu do wieku badanych (Tabela 4)
[więcej w: ebola okres inkubacji, zespol sweeta, gastrolog garwolin ]
[podobne: insuflacja żołądka, insuflacja żołądka wikipedia, szczepionka podjednostkowa ]
