W szczególności, jeśli klinicysta uznał, że konieczne jest zastosowanie angiografii i rewaskularyzacji lub że wskazano pochodną tienopirydyny, można zaprzestać stosowania badanego leku lub można zastosować klopidogrel lub tiklopidynę o otwartym wzorze. W rzeczywistości 5491 pacjentów (43,7 procent) przeszło angiografię, 2072 pacjentów (16,5 procent) przeszło CABG, a 2658 pacjentów (21,2 procent) przeszło PTCA. U 85,8% pacjentów poddanych PTCA i 84,9% pacjentów poddanych CABG stosowanie badanego leku zostało czasowo przerwane na więcej niż pięć dni, a zdecydowana większość pacjentów poddanych PTCA otrzymała lek przeciwpłytkowy typu tienopirydyny. przez około dwa do czterech tygodni. U pacjentów, którzy przeszli CABG, badany lek został ponownie uruchomiony po medianie 11 dni. Chociaż te przerwy w terapii badanym lekiem doprowadziłyby do niedoszacowania różnicy między grupą klopidogrelu i grupą placebo, pozwalają również na dokonanie użytecznego oszacowania korzyści i ryzyka klopidogrelu, gdy jest on stosowany rutynowo i przez długoterminowe, w porównaniu ze strategią bardziej selektywnego i krótkotrwałego stosowania wśród osób poddanych implantacji stentu wieńcowego. Klopidogrel zapobiegał szeregowi niedokrwiennych zdarzeń wieńcowych – między innymi zawał mięśnia sercowego oraz ciężkie i oporne niedokrwienie. Klopidogrel był związany z tendencją do mniej udarów niedokrwiennych i nie było wzrostu częstości udaru krwotocznego, który zrekompensowałby te korzyści. Wystąpiło znaczne zmniejszenie częstości niewydolności serca klopidogrelem, które było mniej więcej tej samej wielkości co zmniejszenie częstości występowania zdarzeń niedokrwiennych, co sugeruje, że zmniejszenie niedokrwienia może zapobiec niewydolności serca. Korzyści płynące ze stosowania klopidogrelu obserwowano u wielu pacjentów, w tym u pacjentów poddawanych zabiegom rewaskularyzacji oraz u tych, którzy nie byli poddani rewaskularyzacji. Korzyści obserwowano również u osób o niskim, średnim i wysokim ryzyku zdarzeń sercowo-naczyniowych oraz u osób otrzymujących różne udowodnione terapie, takie jak aspiryna, leki obniżające stężenie lipidów, inhibitory konwertazy angiotensyny i beta-blokery.13-16 Korzyści z klopidogrelu były widoczne już w pierwszych 24 godzinach po randomizacji, co wskazuje, że doustna dawka nasycająca była szybko skuteczna. Następnie różnice między dwiema grupami utrzymywały się do końca badania.
Klopidogrel zwiększał ryzyko wystąpienia drobnych i poważnych epizodów krwawienia. Na każde 1000 pacjentów leczonych klopidogrelem 6 będzie wymagać transfuzji. Jednak nie było nadmiernego krwawienia, które powodowało udary, wymaganą interwencję chirurgiczną lub środki inotropowe lub powodowało trwałą niepełnosprawność. Co więcej, obserwowane powyżej ryzyko wystąpienia krwawienia jest podobne do obserwowanego w przypadku stosowania samej kwasu acetylosalicylowego w porównaniu z kontrolą w poprzednich badaniach i jest niższe niż obserwowane w większości badań dotyczących krótkotrwałego podawania dożylnego lub przedłużonego stosowania doustnego glikoproteiny IIb. / Inhibitory receptora IIIa. 1,46,17 Ryzyko krwawienia można częściowo złagodzić przez czasowe odstawienie badanego leku przed operacją. Leczenie klopidogrelem nie wiązało się z nadmierną częstością występowania jakiegokolwiek innego typu zdarzeń niepożądanych, które wymagały przerwania stosowania badanego leku; to odkrycie wskazuje, że kombinacja klopidogrelu i aspiryny jest równie dobrze tolerowana, jak sama aspiryna.
Podsumowując, klopidogrel znacznie zmniejsza ryzyko złożonego wyniku zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych, zawału serca niezakończonego zgonem lub udaru, a także szeregu związanych z nim zdarzeń niedokrwiennych Stosowanie leku, oprócz aspiryny, wiąże się ze zwiększonym ryzykiem krwawienia.
[patrz też: ebola okres inkubacji, leczenie eboli, trombocytoza ]
[podobne: zespół obturacyjnego bezdechu sennego, ropomocz w ciąży, zapalenie wątroby typu e ]
