Dwa badania kliniczno-kontrolne w Stanach Zjednoczonych opublikowane ponad 15 lat temu15,16 dały pozytywne skojarzenia między stosowaniem wkładki wewnątrzmacicznej a niepłodnością jajowodów. W podanalizach oceniających ryzyko w zależności od rodzaju zastosowanej wkładki, stwierdzono, że urządzenia miedziane zwiększają ryzyko wystąpienia niepłodności jajowodowej w jednym badaniu16 (chociaż tylko wśród kobiet z więcej niż jednym partnerem seksualnym), ale nie w pozostałych 15; jednak późniejsze powtórne przeanalizowanie danych w drugim badaniu sugerowało wzrost ryzyka niepłodności związanej z miedzianym tętniakiem wsadowym.17 Od tego czasu liczne badania kliniczno-kontrolne 18-21 i badania kohortowe22-25 próbowały wyjaśnić związek, ale utrzymywały się kontrowersje. . Metody
Przeprowadziliśmy niedopasowane badania kontrolne w trzech szpitalach publicznych w Mexico City w Meksyku (National Perinatology Institute, Gynecology and Obstetrics Hospital 4 w Meksykańskim Instytucie Zabezpieczeń Społecznych oraz w Szpitalu dla Kobiet). Wszystkich kolejnych nulligravid, niepłodnych kobiet w wieku 18 lat lub starszych, które zostały zaplanowane do diagnostyki hysterosalpingography zostały zaproszone do udziału. Niepłodność została zdefiniowana jako brak poczęcia po roku lub więcej niezabezpieczonego stosunku. Kryteria wykluczenia obejmowały poprzednią ciążę, sterylizację jajowodów i poprzednią diagnostyczną laparoskopię. Po przeprowadzeniu histerosalpingografii niepłodne kobiety zostały sklasyfikowane na podstawie dowodów radiologicznych jako kobiety z niedrożnością jajowodów (osoby chorej) lub niepłodne osoby kontrolne. Z tych samych szpitali zrekrutowaliśmy drugą grupę kontrolną złożoną z pierwotnych kobiet w pierwszym lub drugim trymestrze ciąży. W wywiadach bezpośrednich trwających średnio 20 minut wszyscy uczestnicy byli pytani o ich wcześniejsze stosowanie środków antykoncepcyjnych, poprzednie związki seksualne i historię infekcji narządów płciowych; Wywiady z niepłodnymi kobietami przeprowadzono, zanim dowiedziały się, czy mają zamknięcie jajowodów. Narzędzia do rejestrowania wyników hysterosalpingografii zostały zaadaptowane z zaleceń Amerykańskiego Towarzystwa Płodności (obecnie Amerykańskiego Towarzystwa Medycyny Rozrodu) .26 Uczestnicy przekazali również próbkę krwi do przetestowania na przeciwciała przeciwko Chlamydia trachomatis. Instytucjonalne komisje przeglądowe Family Health International i uczestniczących w projekcie szpitali zatwierdziły badanie; pisemną świadomą zgodę uzyskano od wszystkich zarejestrowanych kobiet. Rekrutacja rozpoczęła się we wrześniu 1997 r. I została zakończona w październiku 1999 r .; Analiza danych została zakończona w grudniu 2000 r.
Zrekrutowaliśmy 1311 niepłodnych kobiet (358 kobiet z zamknięciem jajowodów i 953 kontrole) i 584 ciężarnych kontroli; mniej niż 5 procent kobiet, które spełniły kryteria kwalifikowalności, odmówiło udziału. Zaprojektowaliśmy badanie, aby uzyskać 90-procentową moc wykrywania podwójnego ryzyka okluzji jajowodów przy użyciu wkładki wewnątrzmacicznej w analizach obejmujących niepłodną grupę kontrolną; badanie miało 87 procent mocy do wykrycia podwojenia ryzyka w analizach obejmujących ciężarne kontrole (test dwustronny, poziom 0,05 alfa) .27 Jeśli ustawimy moc na standardowym poziomie 80 procent, mamy wystarczająco dużo przedmiotów do zbadania, aby wykryć iloraz szans 1,8 i 1,9 w analizach obejmujących odpowiednio niepłodną grupę kontrolną i ciężarną grupę kontrolną.
Przed rozpoczęciem rekrutacji radiologowie spotkali się, aby ujednolicić swoje podejście do klasyfikacji patologii jajowodów
[więcej w: cad kardiologia, encefalopatia hashimoto objawy, niewydolność szpiku kostnego ]
[hasła pokrewne: zespół obturacyjnego bezdechu sennego, ropomocz w ciąży, zapalenie wątroby typu e ]
