Dysfunkcja aktywacji białka śródbłonka C w ciężkiej sepsie meningokokowej ad 5

Panel A (x 200) pokazuje normalną skórę z silnym zabarwieniem trombomoduliny na komórkach śródbłonka (strzałka). Wiadomo, że komórki naskórka zabarwiają się niespecyficznie tym przeciwciałem33 (jak widać w obszarze gęstego zabarwienia [prawy górny róg]). Panele B (× 200), C (× 400) i D (× 200) pokazują próbki skóry od pacjentów z posocznicą meningokokową. Obniża się trombomodulinę w niehromowanych naczyniach (strzałki w panelach B i D) i naczynia zakrzepowe (strzałki w panelu C). Figura 5. Figura 5. Próbki z biopsji skóry inkubowane z przeciwciałem wobec receptora białka śródbłonka C (barwienie immunoperoksydazą). Panel A (x 200) pokazuje normalną skórę, intensywnie wybarwiającą śródbłonkowy receptor białka C na komórkach śródbłonka (strzałka). Wiadomo, że komórki naskórka zabarwiają się niespecyficznie tym przeciwciałem33 (jak widać w obszarze słabego barwienia [górna część panelu]). Panele B (x 200), C (x 400) i D (x 200) przedstawiają skórę od dzieci z posocznicą meningokokową, w której zmniejsza się wybarwianie receptora białka C śródbłonka, zarówno w naczyniach bez zakrzepów (strzałki w panelach B i D ) i naczynia zakrzepowe (strzałki w panelu C).
Ryc. 6. Rycina 6. Immunowe wybarwianie trombomoduliny w skórze – wycinki biopsyjne pobrane od pacjentów z meningokokową sepsą podczas początkowego zakażenia i trzy miesiące później (barwienie immunonadtlenowe, x 200). Pokazano immunomodowanie trombomodulinowe próbek pobranych z biopsji skóry od pacjenta z ostrą posocznicą meningokokową podczas początkowego zakażenia (panel A) i trzy miesiące później (panel B). Ta sama sekwencja jest pokazana dla drugiego pacjenta (panele C i D). Panel E to kolejna początkowa próbka od drugiego pacjenta. Strzałki w panelach A i E pokazują nie zakrzepłe naczynia ze zmniejszonym wybrzuszeniem trombomoduliny, a strzałka w panelu C zakrzepłym naczyniem ze zmniejszonym zabarwieniem trombomoduliny. Częściowe odzyskanie ekspresji trombomoduliny (strzałki w panelach B i D), wraz z pewnym resztkowym naciekiem zapalnym, obserwuje się u obu pacjentów po trzech miesiącach.
Intensywność zabarwienia śródbłonkowej trombomoduliny w próbkach biopsyjnych od wszystkich pacjentów z posocznicą meningokokową była mniejsza niż w próbkach z grupy kontrolnej (Figura 4). Zakażenie trombomoduliną było słabe w 15 i umiarkowane w 6 z 21 próbek od pacjentów z posocznicą meningokokową. Intensywność barwienia śródbłonkowego receptora białka C była niższa w 17 z tych 21 próbek niż w próbkach kontrolnych: oceniono, że jest słaba w 11 i umiarkowana w 6, ale barwienie było silne (tj. Równoważne z kontrolnymi) w pozostałych 4 okazach (ryc. 5). Stosunkowo słabe wybarwianie trombomoduliny i śródbłonkowego receptora białkowego C zaobserwowano również na obszarach z małą zakrzepicą. Sporadycznie identyfikowano obszary słabego barwienia trombomoduliną, w których zachowano umiarkowane lub silne zabarwienie receptora białka śródbłonkowego C w sąsiednich sekcjach. U dwóch pacjentów z ciężkim ropniakiem plamicy porównawczym badanie próbek biopsji skóry z czasem ujawniło rozdzielczość większości początkowych zmian, z pewnym resztkowym ostrym zapalnym naciekiem trzy miesiące później (Figura 6).
Poziomy trombomoduliny w osoczu, receptora białka śródbłonka C, białka C, białka S i antytromanty antytrombiny i kompleksy trombina-antytrombina
Tabela 1
[przypisy: ropomocz w ciąży, hipoglikemia u noworodka, dobry gastrolog białystok ]
[przypisy: angiolog legnica, endokrynolog kielce nfz, zespół parsonage turnera ]