Idiopatyczne włóknienie płuc ad 5

RTG klatki piersiowej ujawnia obustronne nacieki siatkowate. Występuje podświadomość (strzałka) i przewaga dolnego płata. Biopsja otwartego płuca potwierdziła zmiany patologiczne typowe dla zwykłego śródmiąższowego zapalenia płuc. Typowy radiogram klatki piersiowej w idiopatycznym zwłóknieniu płuc ujawnia obustronne zmętnienia siatkowate, które są najbardziej widoczne na obrzeżach płuc iw dolnych płatach (Figura 3) .39,42 Postępujące zwłóknienie prowadzi do torbielowatego poszerzenia odległych przestrzeni powietrznych, co jest widoczne jako obwodowy plaster miodu . Zmniejszona podatność na miąższ może prowadzić do rozstępu trakcyjnego, który jest widoczny jako zagęszczone i rozszerzone drogi oddechowe. Chociaż praktycznie wszyscy pacjenci mają nieprawidłowy obraz radiogramu klatki piersiowej podczas prezentacji, w normalnych badaniach radiograficznych odnotowano nietypowe przypadki udowodnionego przez biopsję idiopatycznego zwłóknienia płuc.4 Obecność wysięku opłucnowego, powietrznych bronchogramów, zbiegających się cieni lub adenopatii wnęki silnie sugeruje alternatywę diagnoza lub nakładanie się komplikującej choroby.
Figura 4. Figura 4. Badanie CT klatki piersiowej u pacjenta z idiopatyczną zwłóknieniem płuc. Przedstawiono reprezentatywny obraz CT klatki piersiowej o wysokiej rozdzielczości od pacjenta, którego radiogram przedstawiono na fig. 3. Obrazy CT o wysokiej rozdzielczości z miąższu płuca najlepiej uzyskać u pacjenta leżącego na brzuchu, aby zmniejszyć wpływ grawitacji na gęstość płuc w dolnym płacie. Występuje wyraźne nieregularne zagęszczenie przegrody (grot strzałki), subpleural honeycombing (gwiazdka) i rozszerzone drogi oddechowe, reprezentujące rozstępy trakcyjne (strzałka). Biopsja otwartego płuca potwierdziła zmiany patologiczne typowe dla zwykłego śródmiąższowego zapalenia płuc.
Tomografia komputerowa (CT) znacznie poprawiła ocenę śródmiąższowych chorób płuc. Cienki lub CT o wysokiej rozdzielczości zwiększa rozdzielczość przestrzenną, ułatwiając wizualizację szczegółów miąższu do poziomu płata płucnego. To ulepszone obrazowanie pozwala doświadczonym czytelnikom scharakteryzować wzory anatomiczne w śródmiąższowych chorobach płuc. Typowymi cechami CT w idiopatycznym zwłóknieniu płuc są rozległe obwodowe nieprawidłowości siatkowe z intralobularnymi zmętnieniami liniowymi, nieregularne zagęszczenie przegrody, subpleuralna plastra miodu i rozszczepienie oskrzeli (Ryc. 4). Odkrycia te są zawsze najbardziej widoczne w dolnych strefach płuc, ale mogą obejmować wszystkie płaty w zaawansowanej chorobie. Zakres choroby na CT o wysokiej rozdzielczości koreluje ze zwłóknieniem na biopsję i upośledzeniem fizjologicznym.43
W badaniu zbadano zdolność lekarzy specjalistów w diagnozowaniu śródmiąższowych chorób płuc do identyfikacji prawidłowo wykonanych tomografii komputerowej o wysokiej rozdzielczości od pacjentów z potwierdzonym biopsją idiopatycznym włóknieniem płuc. [44] Gdy grupa ekspertów dokonała pewnej diagnozy idiopatycznego zwłóknienia płuc ze skanowania CT i podstawowe dane kliniczne, były prawidłowe w ponad 80 procentach przypadków. Jednak ponad połowa pacjentów z udowodnionym idiopatycznym zwłóknieniem płuc miała niepewną diagnozę na podstawie tomografii komputerowej o wysokiej rozdzielczości i oceny klinicznej. W związku z tym doświadczeni klinicyści mogą dokonać pewnej diagnozy idiopatycznego zwłóknienia płuc u wielu pacjentów bez potrzeby biopsji.44,45 Gdy badania diagnostyczne nie potwierdzają pewnej diagnozy idiopatycznego zwłóknienia płuc lub klinicysta jest mniej doświadczony, biopsja płuca jest potrzebne do diagnozy.
Biopsja płuc pozostaje standardem w identyfikacji specyficznych idiopatycznych śródmiąższowych płuc
[podobne: hipoglikemia noworodka, zapalenie wątroby typu e, mięśniaki gładkokomórkowe ]
[hasła pokrewne: gastromed garwolin, hipoglikemia noworodka, gastrolog garwolin ]