Mózgowa zakrzepica żylna u dzieci ad

Dane wprowadzono do centralnej bazy danych, sprawdzono pod kątem nieścisłości, brakujących danych i niespójności, i skorygowano zgodnie z przeglądem dokumentacji medycznej i dyskusji z badaczami. Rada ds. Badań instytucjonalnych w każdej instytucji zatwierdziła badanie. Dane dotyczące dzieci z zakrzepicą żylną, które zapisano do rejestru między stycznia 1992 r. A 31 grudnia 1997 r., Są uwzględnione w tym raporcie. W badaniu, przeprowadzonym w celu oceny kompletności stwierdzonych przypadków, w kanadyjskiej bazie danych dotyczących informacji o stanie zdrowia poszukiwano przypadków zakrzepicy sinusoidalnej u dzieci w okresie badania, przy użyciu tych samych kodów ICD-9 dla zakrzepicy żylnej. Przypadki w Ontario, w prowincji o największej populacji, zostały dopasowane do tych w rejestrze.
Funkcje kliniczne
Odnotowano podstawowe dane demograficzne, a także neurologiczne objawy zakrzepicy żylnej, które zostały sklasyfikowane jako napady padaczkowe, rozlane objawy neurologiczne i ogniskowe objawy neurologiczne.
Czynniki ryzyka
Ustalenia, które zostały zarejestrowane jako czynniki ryzyka, obejmowały zaburzenia głowy i szyi (w tym miejscowe zakażenie), ostrą chorobę ogólnoustrojową, przewlekłą chorobę ogólnoustrojową i zaburzenia zesztywnienia. W każdym ośrodku stosowano standardowe testy zaburzeń krzepnięcia, w tym testy aktywności antytrombiny, białka C, białka S i antykoagulanta toczniowego; testy immunologiczne dla przeciwciała antykardiolipinowego; i testy molekularne na obecność czynnika V Leiden i mutację G20210A w genie protrombiny.
Ocena radiologiczna
Zaparcie zakrzepicy potwierdzono za pomocą tomografii komputerowej (CT), rezonansu magnetycznego (MRI) z lub bez wenografii z rezonansem magnetycznym (MRV), konwencjonalnej angiografii lub ultrasonografii Dopplerowskiej z wykorzystaniem transfontanelów. Wyniki MRI, z wynikami MRV, gdy są dostępne, zostały porównane z wynikami badania CT lub ultrasonografii z dopplerowską mocą, gdy dostępne były oba zestawy danych.
Lokalizacja zakrzepicy została sklasyfikowana jako powierzchowna lub głęboka. Stwierdzono obecność i charakter zmian miąższowych. Zawały klasyfikowano jako nie krwotoczne lub krwotoczne. Krwotoki z okolicy śródmiąższowej zostały sklasyfikowane jako podtwardówkowe, podpajęczynówkowe lub dokomorowe.
Leczenie
Zastosowano środki przeciwzakrzepowe, inne terapie medyczne i zabiegi chirurgiczne. Przewlekłe krwawienie wymagające leczenia transfuzją, krwawienie postrzegane jako nadmierne i powodujące przerwanie leczenia przeciwzakrzepowego oraz potwierdzone krwawienie do ośrodkowego układu nerwowego uznano za główne epizody krwawienia. Nawracającą zakrzepicę zdefiniowano jako potwierdzone zdarzenie zakrzepowe wewnątrz lub na zewnątrz centralnego układu nerwowego.
Wynik neurologiczny
Wynik neurologiczny, oparty na ocenie podczas ostatniej wizyty kontrolnej, został sklasyfikowany jako prawidłowy (brak deficytów neurologicznych) lub nieprawidłowy (jeden lub więcej deficytów neurologicznych). Deficyty neurologiczne i zgon z powodu zakrzepicy żylnej zostały sklasyfikowane jako niekorzystne. Napady padaczkowe zostały uznane za działania niepożądane tylko wtedy, gdy wystąpiły po wypisaniu ze szpitala ostrej opieki i były leczone lekami przeciwdrgawkowymi.
Analiza statystyczna
Częstość występowania zakrzepicy żylnej obliczono na podstawie populacji kanadyjskiej osób w wieku 18 lat lub młodszych. 12. Zestawiono następujące zmienne: rejestracja pacjenta w każdej prowincji, wiek w chwili prezentacji, płeć, objawy neurologiczne, czynniki ryzyka , wyniki badań radiologicznych, leczenie, objawy niepożądane i przyczyna zgonu.
Analizy statystyczne wykonano przy użyciu Stat-View 5.1.13. Jednoważnikowe analizy przeprowadzono z użyciem testu chi-kwadrat lub dokładnego testu Fishera dla danych jakościowych i testu t Studenta dla danych ciągłych
[hasła pokrewne: dobry gastrolog białystok, ropomocz w ciąży, leczenie eboli ]
[patrz też: kopia odmiana, niewydolność szpiku kostnego, hipotermia terapeutyczna ]