Podwójnie ślepe badanie prowokacji w celu ustalenia wrażliwości pokarmowej ad 5

Trzydzieści procent pacjentów (6 z 20) dokładnie zidentyfikowało pierwszą aktywną iniekcję, podczas gdy 25 procent (5 z 20) dokładnie zidentyfikowało pierwszą iniekcję kontrolną. Dokładność identyfikacji kolejnych aktywnych iniekcji była porównywalna: 30 procent (6 z 20) dla drugiej aktywnej iniekcji i 20 procent (4 z 20) dla trzeciej aktywnej iniekcji. Żadna z różnic nie była statystycznie istotna. Wnioskujemy zatem, że wyniki nie odzwierciedlają zmian wrażliwości spowodowanych neutralizacją, przyzwyczajeniem lub innymi niezdefiniowanymi objawami zmęczenia . Różnice w drogach iniekcji – podskórnej lub śródskórnej – nie miały widocznego wpływu na częstość występowania objawów, chociaż można było wykryć tylko duży efekt, ponieważ tylko trzech pacjentów otrzymało zastrzyki podskórne. Podobnie nie było różnic w częstości występowania objawów po przedawkowaniu lub pod zbyt niskim stężeniu substancji czynnej. Pomimo obawy, że pacjent może wykryć przedawkowanie, takie iniekcje nie były częściej związane z występowaniem objawów niż wstrzyknięcia kontrolne.
Wszystkie siedem uczestniczących placówek równie nieskutecznie zapewniło pacjentowi, którego objawy były wiarygodnie skorelowane z zawartością strzykawki w warunkach podwójnie ślepej próby. Nie mamy więc powodu przypuszczać, że różnice w technice między urzędami w jakiś sposób wpłynęły na nasze wyniki.
Poszukując bardziej subtelnych efektów zastrzyków, zastanawialiśmy się, czy czas trwania objawów wywołanych czynnymi iniekcjami różni się od czasu iniekcji kontrolnych. Ponieważ objawy pacjentów rejestrowano z minuty na minutę, obliczono liczbę minut, przez które objawy utrzymywały się po dwóch rodzajach wstrzyknięć. Nie stwierdzono istotnej różnicy w czasie trwania objawów po aktywacji w porównaniu z iniekcjami kontrolnymi. Zgłoszone objawy utrzymywały średnią (. SD) 1,9 . 2,1 minuty po aktywnych wstrzyknięciach i 1,5 . 1,3 minuty po wstrzyknięciach kontrolnych (P> 0,15). Nie zaobserwowaliśmy większych różnic w wielkości zgłaszanych objawów, ale nie badaliśmy tego systematycznie.
Dyskusja
Niektórzy twierdzą, że alergie pokarmowe można najlepiej zidentyfikować za pomocą tak zwanej metody neutralizacji prowokacji, która polega na wywołaniu objawów poprzez podanie iniekcji prowokującej dawki ekstraktu spożywczego, a następnie złagodzenie tych objawów poprzez kolejne podanie śródskórne. iniekcje innych rozcieńczeń tego samego ekstraktu spożywczego, aż do znalezienia dawki neutralizującej. 13 Występujące objawy to bóle głowy, uczucie zatkania nosa, złe samopoczucie, depresja, zmęczenie, ziewanie, gaz, uczucie dyskomfortu, wzdęcia, odbijanie, uczucie gniewu, utrata pamięci, uczucie uległości i ucisk w klatce piersiowej. 14 Kailin i Collier podał, że neutralizacja wstrzyknięć łagodziła takie objawy przez ponad 70 procent czasu; jednak wstrzyknięcia kontrolne (rozcieńczające) dawały podobną dawkę reliefu.15 Nasze badanie miało na celu powtórzenie procedur testowania prowokacji stosowanych w praktyce klinicznej, jako kolejnego testu tej metody diagnozy. Z pewnością nie spodziewaliśmy się wyników uzyskanych w tych badaniach, ponieważ zaobserwowaliśmy niezauważone testy kliniczne, w których aktywne iniekcje zdawały się łatwo wywoływać objawy
[patrz też: olx grodzisk mazowiecki, hipotermia terapeutyczna, kopia odmiana ]