Podwójnie ślepe badanie prowokacji w celu ustalenia wrażliwości pokarmowej ad 6

W naszych badaniach aktywne iniekcje wywoływały objawy, ale w zaskakująco niskim tempie (27 procent), podczas gdy iniekcje kontrolne (rozcieńczające) wywoływały objawy w zaskakująco wysokim tempie (24 procent). Spodziewaliśmy się, że szybkość reakcji na rozcieńczalnik będzie znacznie niższa, ponieważ wcześniejsze badanie było wymogiem wejścia do badania. Jednakże wstrzyknięcie rozcieńczalnika zostało przebadane bez oślepiania tylko raz lub dwa razy u każdego pacjenta, a zatem nie mamy dobrej miary szybkości reakcji kontrolnej. Nie wierzymy, że objawy zostały wywołane przez coś w rozcieńczalniku soli z następujących powodów. Po pierwsze tylko 25 do 30 procent zastrzyków wywoływało objawy. Po drugie, pacjenci nie zareagowali na wstrzyknięcie rozcieńczalnika w niezaślepionym badaniu. Po trzecie, objawy pacjentów łagodziła dawka neutralizująca, która zawierała stężenie rozcieńczalnika identyczne jak w przypadku iniekcji prowokującej. Jeśli efekty biologiczne są związane ze stężeniem pewnych hipotetycznych zanieczyszczeń w zastrzykach, stężenie wywołujące objawy nie może być takie samo, jak to, które je neutralizuje. Willoughby16 wskazał, że dawkę wywołującą objawy można uznać za zneutralizowaną, jeśli objawy zanikają w ciągu 20 minut; nie opisuje jednak pojedynczego stężenia, które szybko wywołuje i szybko neutralizuje objawy. Na koniec, jeśli wszystkie butelki zawierające rozcieńczalnik zawierały substancję, która wywoływałaby objawy, trudno sobie wyobrazić mechanizm, za pomocą którego pacjenci w badaniach bez zaślepienia mogliby zostać uznani za wrażliwych na niektórych aktywnych agentów, a nie na innych (którzy ten sam rozcieńczalnik). Z tych powodów dochodzimy do wniosku, że objawy wywołane przez kontrolę i aktywne iniekcje nie miały związku z żadną substancją obecną we wszystkich butelkach. Zamiast tego proponujemy prostsze wyjaśnienie wyników: objawy były reakcjami placebo, generowanymi spontanicznie. W jednym z przeglądu wielu badań obejmujących łącznie 1082 pacjentów z różnymi stanami, od bólu głowy po ból pooperacyjny, odsetek odpowiedzi placebo wynosił od 15 do 58 procent, przy średniej (. SD) wynoszącej 35 . 2 procent. .17
Nasze badanie byłoby jeszcze silniejsze, gdyby wszyscy pacjenci byli badani przez dwa dni (z trzema aktywnymi i dziewięcioma kontrolnymi zastrzykami każdego dnia): jeden dzień w warunkach niezaślepionych, a drugi w warunkach podwójnie ślepej próby. W ten sposób wpływ sugestii mógł zostać całkowicie wyizolowany jako zmienna niezależna. Jednak nie było oznak, że pacjenci zgłaszali objawy niekonsekwentnie. Rzeczywiście zaprojektowaliśmy to badanie, aby wybrać pacjentów ze względu na ich konsekwentną selektywną wrażliwość na aktywne iniekcje w niezauważonych warunkach. Lekarze mieli możliwość wycofania pacjentów z badania, zarówno po wstępnej selekcji, jak iw dniu sesji testowej. Dlatego musimy założyć, że w zakresie dokładności badań klinicznych rutynowo wykonywanych w tych gabinetach lekarskich, pacjenci byli reagujący w warunkach bezświatowych i niereagujących w warunkach podwójnie ślepej próby. Wnioskujemy, że technika stosowana w praktyce działa tylko wtedy, gdy praktykuje się ją odemleć – czyli pod wpływem sugestii bezpośredniej lub pośredniej
[podobne: insuflacja żołądka, olx nowy dwór mazowiecki, zapalenie wątroby typu e ]