Podwójnie ślepe badanie prowokacji w celu ustalenia wrażliwości pokarmowej ad 7

Ten sam wniosek można wyciągnąć z badania procedur neutralizacji objawów, w których szybkość usuwania objawów była niezależna od zawartości strzykawki. Nasze badanie przeprowadzono głównie przy dawkach prowokujących, które były niższe niż dawki neutralizujące. Takie niedoróbki wybrano z kilku powodów. Zwolennicy twierdzą, że objawy wywołane przez przedawkowania są silniejsze, mają szybszy początek i są nieco krótsze niż objawy wywołane przedawkowaniem. W przypadku przedawkowania istnieje mniejsza szansa na miejscową reakcję skórną, która naruszyłaby podwójną oślepienie. Stwierdzenie, że dolegliwości wywołują objawy, pozwoli ustalić, że krzywa dawka-objaw nie jest monotoniczna (że rozcieńczenia zarówno większe jak i mniejsze niż dawka neutralizująca stymulują bardziej nasilone objawy niż dawka neutralizująca). Krzywa objawu dawkowania o minimalnej wartości w dawce neutralizującej uzasadniałaby leczenie dawką neutralizującą, ponieważ każde inne rozcieńczenie wywoływałoby bardziej intensywne objawy. Z drugiej strony, jeśli niedobory nie wywoływałyby objawów, wówczas nie byłoby podstaw do klinicznego określenia stężenia dawki zobojętniającej, ponieważ pod-dawki mogą być stosowane jako dawki terapeutyczne, bez obawy o możliwość wywołania objawów niepożądanych. Nasze wyniki pokazują, że dolne dawki nie prowokują objawów z większą częstością niż w przypadku placebo, i że objawy nie trwają znacznie dłużej niż te związane z reakcjami placebo. Tak więc u tych pacjentów prowokacja objawowa z powodu przedawkowania nie jest wystarczającym uzasadnieniem dla twierdzenia, że leczenie z zastosowaniem dawki neutralizującej jest konieczne.
Szkoda, że każdy pacjent poddany testowi prowokacji lub prowokacji nie jest testowany metodą podwójnie ślepej próby, aby można było ocenić wpływ sugestii lub lęku na punkty końcowe. Gdyby zostały one tak przetestowane, problemy z trafnością znalezionej metody odkryto wiele lat temu. Testy z podwójnie ślepą próbą można łatwo wprowadzić do rutynowego stosowania testów prowokacyjnych lub pomiarów w wheal. Rzeczywiście, rutynowa praktyka w standardowych testach alergicznych obejmuje stosowanie testów rozcieńczających, ponieważ czułość zmienia się w różnych częściach pleców, a nawet takie standardowe testy mogą nie być odporne na wpływ czynników psychologicznych.18 19 20 Należy podkreślić, że podwójne ślepe testowanie jest potrzebne nie tylko w medycynie klinicznej, ale także w naukach fizycznych. Langmuir przeanalizował kilka dziedzin z dziedziny fizyki, w których nieistniejące zjawiska były przedmiotem setek prac.21 Te zjawiska i testy prowokacyjne mają następującą charakterystykę: wielkość efektu jest zasadniczo niezależna od intensywności przyczyny, efekt jest bliski granice wykrywalności, istnieją roszczenia o dużej dokładności (lub selektywności), a wyniki są wyjaśniane przez teorie, które są sprzeczne z powszechnym doświadczeniem.
Jeśli rozwój techniki neutralizacji prowokacji został określony przede wszystkim za pomocą reakcji placebo, to oczekiwalibyśmy różnic w technice od urzędu do biura bez zauważalnej różnicy w wynikach obserwowanych przez lekarzy
[hasła pokrewne: zespół parsonage turnera, insuflacja, hipoglikemia noworodka ]