Skuteczność szczepionki przeciwko ospie wietrznej

Wyniki Vázquez et al. (Wydanie z 29 marca) na temat skuteczności szczepionki przeciwko ospie wietrznej uspokajało. Jednakże niepokoi nas stwierdzenie, że tylko 74 procent podejrzanych przypadków ospy wietrznej zostało potwierdzonych przez reakcję łańcuchową polimerazy (PCR). Opieranie się na informacjach od rodzica lub diagnozy przez lekarza skutkuje 26 procentami dzieci z kliniczną diagnozą, że ospa wietrzna pozostaje wrażliwa i nie podlega szczepieniu. Jeśli te dane zostaną ponownie przeanalizowane zgodnie ze stanem szczepień, 92,5 procent przypadków klinicznych wśród nieszczepionych dzieci zostało potwierdzonych przez PCR, co potwierdza obecną praktykę przyjmowania informacji od rodzica lub diagnozowania ospy wietrznej przez podmiot świadczący opiekę zdrowotną jako warunek zwolnienia ze szczepień. . Co więcej, zastosowana definicja przypadku (pozytywny test PCR) mogła doprowadzić do wykluczenia niektórych przypadków wśród zaszczepionych dzieci, dlatego też przeszacowuje skuteczność szczepionki. 2, 3 Skuteczność szczepionki byłaby mniejsza, gdyby jakiekolwiek zaszczepione dzieci bez dodatniego Testy PCR miały prawdziwe przypadki ospy wietrznej.
Szczepionka przeciw ospie wietrznej jest skuteczna w zapobieganiu ospie wietrznej, ale poleganie na PCR w celu potwierdzenia przypadków może skutkować przeszacowaniem skuteczności szczepionki, co mogło mieć miejsce w badaniu Vázqueza i wsp. Przypadki ospy wietrznej u osób zaszczepionych ( przypadki przełomowe ) mogą być mniej prawdopodobne, aby wiązały się z dodatnimi wynikami PCR.
Aisha O. Jumaan, Ph.D., MPH
Jane Seward, MB, BS, MPH
National Immunization Program, Atlanta, GA 30333
[email protected] gov
3 Referencje1. Vasquez M, LaRussa PS, Gershon AA, Steinberg SP, Freudigman K, Shapiro ED. Skuteczność szczepionki przeciwko ospie wietrznej w praktyce klinicznej. N Engl J Med 2001; 344: 955-960
Full Text Web of Science MedlineGoogle Scholar
2. Storsaeter J, Hallander H, Farrington CP, Olin P, Mollby R, Miller E. Wtórne analizy skuteczności dwóch bezkomórkowych szczepionek przeciw krztuścowi ocenianych w szwedzkim badaniu III fazy. Vaccine 1990; 8: 457-461
Crossref Web of Science MedlineGoogle Scholar
3. Schlesselman JJ. Studia kontroli przypadku: projektowanie, przeprowadzanie, analiza. Nowy Jork: Oxford University Press, 1982.
Google Scholar
Odpowiedź
Autorzy odpowiadają:
Do redakcji: W naszym badaniu było 208 niezaszczepionych dzieci z potencjalnymi przypadkami ospy wietrznej, z czego 187 (90 procent) miało dodatni wynik testu PCR. Natomiast wśród 122 dzieci z potencjalnymi przypadkami, które otrzymały szczepionkę przeciw ospie wietrznej, tylko 56 (46 procent) miało pozytywny wynik testu PCR. Informacje niezbędne do dokonania tych obliczeń nie zostały podane w dokumencie. Uważamy, że wyjaśnienie tej różnicy polega na tym, że zaszczepione dzieci z nietypową wysypką rzadziej chorują na ospę wietrzną, a nie na to, że test PCR jest mniej wrażliwy u zaszczepionych dzieci. Oczywiście, wiele dzieci zaszczepionych (56) miało wysypkę, w której test PCR był pozytywny dla wirusa ospy wietrznej-półpaśca. Dzieci z potencjalnymi przypadkami, które zostały sklasyfikowane jako negatywne pod względem ospy wietrznej, uzyskały wynik negatywny w przypadku wirusa ospy wietrznej-półpaśca w teście PCR, ale uzyskały wynik dodatni w przypadku fragmentu ludzkiego genu .-globiny o wielkości 268 pz, co wskazuje, że istnieje dający się amplifikować DNA w próbce Uważamy, że są to prawdziwe negatywne wyniki. Test PCR jest bardzo czuły; daje wynik pozytywny na obecność wirusa ospy wietrznej-półpaśca w próbkach z zaledwie 100 fg DNA wirusa ospy wietrznej uzyskanego z hodowli in vitro w 10 .l rozcieńczalnika.1 Ponadto w innych badaniach zastosowano test PCR z powodzeniem wykryć szczep szczepionkowy wirusa ospy wietrznej-półpaśca u osób zaszczepionych ospopodobnymi wysypkami, które z reguły rzadziej są pęcherzykami niż wysypką rozsianą.2
Wskaźniki szczepień wśród dzieci z potencjalnymi przypadkami ospy wietrznej, w których test PCR nie był dodatni, były podobne do tych w kontrolkach, które można było porównać – jak można by oczekiwać, gdyby dzieci z potencjalnymi przypadkami nie miały ospy wietrznej. Dzieci z ujemnym lub nieokreślonym testem PCR znacznie rzadziej miały rozpoznaną ekspozycję na ospę wietrzną niż dzieci z pozytywnym wynikiem testu PCR. Ponadto, żaden z rodziców 71 dzieci, których test PCR był negatywny lub nieokreślony, stwierdził, że ospa wietrzna rozwinęła się później w bliskim kontakcie z dziećmi, podczas gdy 30 procent rodziców 195 dzieci, których test PCR był pozytywny, donosi, że ospa wietrzna rozwinęła się w bliski kontakt. Oba te wyniki potwierdzają naszą tezę, że dzieci, które nie miały pozytywnego testu PCR, nie były zakażone wirusem ospy wietrznej-półpaśca.
Marietta Vázquez, MD
Eugene D. Shapiro, MD
Yale University School of Medicine, New Haven, CT 06520-8064
eugene. [email protected] edu
Phillip S. LaRussa, MD
Columbia University College of Physicians and Surgeons, Nowy Jork, NY 10032
2 Referencje1. LaRussa P, Lungu O, Hardy I, Gerszon A, Steinberg S., Silverstein S. Charakterystyka polimorfizmu miejsca restrykcyjnego obecnego w DNA ze szczepu szczepionkowego wirusa varicella zoster. Zaprezentowany na 15. Międzynarodowym warsztacie Herpes Virus, Washington, DC, 2 sierpnia 1990. Streszczenie.
Google Scholar
2. LaRussa P, Steinberg SP, Shapiro E, Vazquez M, Gershon AA. Identyfikacja wirusa w szczepionce przeciwko ospie wietrznej z wysypką rozsianą. Pediatr Infect Dis J 2000; 19: 1037-1039
Crossref Web of Science MedlineGoogle Scholar
(3)
[więcej w: szczepionka rekombinowana, cad kardiologia, pou u laryngologa ]
[więcej w: insuflacja, ropomocz, trombocytoza ]