Wznowienie prowadzenia pojazdu po zagrażającym życiu tachiarytmii komorowej cd

Ci, którzy nie odpowiedzieli, byli podobni do tych, którzy reagowali w kategoriach wieku (średni wiek 64 lat wśród osób, które nie reagowały, w porównaniu z 65 lat u tych, którzy to zrobili), płeć (77 procent mężczyzn w porównaniu z 80 procentami mężczyzna), frakcja wyrzutowa lewej komory (średnia 0,32 w obu grupach) i przypisanie leczenia w badaniu AVID (50 procent vs. 52 procent przypisane do przyjęcia wszczepialnego kardiowertera-defibrylatora). Spośród 758 pacjentów, którzy odpowiedzieli na wstępny kwestionariusz, 627 (83 procent) wskazało, że prowadzili samochód w ciągu roku poprzedzającego ich rejestrację w pierwotnym badaniu i dlatego są one przedmiotem niniejszego raportu. W tej grupie było 537 mężczyzn i 90 kobiet, a średni wiek (. SD) wynosił 64,5 . 10,1 lat.
Wskaźniki odpowiedzi na kwestionariusze uzupełniające pozostały wysokie. W sumie 84% pacjentów oddało pierwszy kwestionariusz uzupełniający, 75% zwróciło drugi, 74% zwróciło trzeci, 79% zwróciło czwarty, a 81% zwróciło piąty.
Porady dotyczące prowadzenia pojazdu
Tabela 1. Tabela 1. Zalecenia lekarzy dotyczące prowadzenia pojazdów zgodnie z doniesieniami pacjentów. Spośród 627 badanych pacjentów 403 (64 procent) zgłosiło, że ich lekarze omówili, kiedy mogli wznowić jazdę. Według raportów pacjentów 74 procent tych zaleceń zawierało określony okres, w którym zabroniono prowadzenia pojazdów – najczęściej od 6 do 11 miesięcy (tabela 1). Nie było istotnej różnicy między grupami leczenia AVID w proporcjach pacjentów, którym powiedziano, aby nie wznowili jazdy natychmiast (75 procent osób wyznaczonych do przyjmowania leków antyarytmicznych w porównaniu do 80 procent osób wyznaczonych do przyjęcia wszczepialnego kardiowertera-defibrylatora, P = 0,26). Spośród tych pacjentów 59 procent podało, że niezdolność do kierowania stanowi poważną uciążliwość; 35 procent osób, które kontynuowały jazdę, zgłosiło, że w ich gospodarstwie domowym nie było innych kierowców.
Nawyki na drodze
Rysunek 1. Rysunek 1. Prognoza Kaplana-Meiera skumulowanego prawdopodobieństwa wznowienia jazdy po losowaniu w teście AVID. Paski I reprezentują 95-procentowe poziomy ufności.
Spośród 627 badanych pacjentów, 57% wznowiło jazdę w ciągu 3 miesięcy, 78 procent w ciągu 6 miesięcy i 88 procent w ciągu 12 miesięcy po randomizacji w badaniu AVID (Figura 1). Najczęstszym powodem braku wznowienia jazdy (u 79% pacjentów) było ograniczenie ze strony lekarza.
Tabela 2. Tabela 2. Środowiska napędowe. Spośród 500 pacjentów, którzy wznowili prowadzenie pojazdu przed otrzymaniem wstępnego kwestionariusza, 63 procent podało, że jeździło tyle samo, co w poprzednim roku, 34 procent zgłosiło mniej jazdy, a 3 procent więcej. Dziewięćdziesiąt jeden procent podało, że jeździło co najmniej raz w tygodniu, a 57 procent podało, że jeździ codziennie. Czterdzieści sześć procent jeździło mniej niż 80 km (50 mil) tygodniowo, a 25 procent jeździło ponad 160 km (100 mil) tygodniowo. Pacjenci, którzy wznowili jazdę, częściej jeździli po drogach mieszkalnych niż na drogach wiejskich, miejskich lub autostradach (p <0,001 dla wszystkich porównań) (tabela 2). Jednak 86 procent jeździł na autostradach przez pewien czas [więcej w: zapalenie wątroby typu e, niewydolność szpiku kostnego, cad kardiologia ] [więcej w: kopia odmiana, niewydolność szpiku kostnego, hipotermia terapeutyczna ]